Het was nog midden in de winter, toen ik op het pad bij het tuinhekje iets vreemds zag liggen. Ik pakte het op. Het was een dun, slangachtig dingetje, zwart en met een fraaie pijpenkrul. Een drol, overduidelijk. Maar wie had deze achtergelaten?
Ik grasduinde in mijn sporenboek en twijfelde: egel, een kleine marterachtige? Ik gooide de vraag al snel op Twitter, maar het was uiteindelijk een kennis van het IVN die de diagnose stelde:
‘Ik heb de drol nog eens goed bekeken. Allemaal muizenhaar. Vrijwel zeker van een wezel. Kan ook een hermelijn zijn maar de kans dat die in de tuin komt is wel erg klein.’
Een wezel!
Wauw! Een wezel in mijn stadstuin. Op een nacht in januari had hij daar rondgescharreld, op luttele meters van mijn bed, dat op de begane grond staat. Gelukkig laten onze katers kennelijk voldoende prooi over voor dit felle diertje. Maar ja, stel dat ik toch die kippen wil. Wat dan?
Profiel: wezel (Mustela nivalis)
- lid van de familie marterachtigen
- vrij algemeen voorkomend in Nederland, ook wel in parken en grote tuinen
- bruin met wit, géén zwarte staartpunt en in Nederland ook geen wit winterkleed zoals de hermelijn
- kleinste roofzoogdier ter wereld: lengte kop-romp tot 23 cm
- het vrouwtje is veel kleiner dan het mannetje:
zij weegt slechts ongeveer 40 gram en kan gemakkelijk in een muizenholletje doordringen- zeer lenig en snel, zie filmpje
- hoofdvoedsel: muizen
