Hoe zijn officiële plantnamen van gekweekte planten opgebouwd? En hoe schrijf je die namen op correcte wijze?
In dit blog bespreken we de naamsdelen van plantennamen uit de nomenclatuurcode voor gekweekte planten, de ICNCP. Ook kijken we naar de schrijfwijze van deze plantnamen.
Kijk voor naamgevingsregels voor wilde planten naar de ICN.
Het is een zeer complex onderwerp. Bovendien zijn kwekers en detailhandelaren in hun klantcommunicatie niet altijd regelvast. Onze sterk vereenvoudigde weergave van de regels zal je helpen om de namen op de kaartjes in de plantwinkels beter te begrijpen.
Meer weten? Lees op deze website alle blogs over naamgeving in de plantkunde en ga ook naar de genoemde links.
Tuinier je natuurvriendelijk? Om dit te kunnen beamen, moet je ook iets weten over plantkunde en natuur. Met basiskennis over planten op zak kan je gemakkelijker keuzes maken. Voor je tuin, natuurlijk. En bijvoorbeeld ook voor je inkoopgedrag in de winkel.
In een serie blogs delen we basale kennis over plantkunde.
Deze keer: de opbouw en schrijfwijze van officiële namen van gekweekte planten.
ICN is de basis
De namen van geslachten en soorten komen uit de ICN.
Schrijfwijze
Het is gebruikelijk de geslachtsnaam en de soortaanduiding in een tekst cursief te schrijven. Ook eventuele verdere toevoegingen staan in cursief. Discutafel is daar niet zo strikt in 😉
Groepen die ontstaan uit kruising of menging (hybriden)
Geslachtshybride
Een geslachtshybride is een groep planten die ontstaan is uit een kruising tussen twee of meer soorten van verschillende geslachten.
Schrijfwijze
De naam van een geslachtshybride is meestal een combinatie van de namen van de geslachten waaruit de hybride is ontstaan. Er staat een x-teken direct voor de naam.
Voorbeeld: x Fatshedera.
Dit is een geslachtshybride die is ontstaan uit een kruising tussen een Fatsia-soort en een Hedera-soort.
Het +-teken duidt op een menging van plantdelen behorende tot 2 geslachten. Denk bijvoorbeeld aan onderstam en ent.
Voorbeeld: Laburnum anagyroides + Chamaecytisus purpureus, ook wel geschreven als + Laburnocytisus ‘Adamii’
Soorthybride
Een soorthybride is een groep planten die ontstaan is uit een kruising tussen twee of meer soorten.
Schrijfwijze
De naam van een soorthybride ziet er bijna net zo uit als de naam van een soort. Er staat voor de soortaanduiding een x-teken.
Voorbeeld: Cytisus x praecox.
Dit is een soorthybride die is ontstaan uit een kruising tussen C. multiflorus en C. purgans.
Cultivars
De naam van een cultivar begint met de naam van de kleinste plantkundige groep waartoe het behoort. Of, bij gebrek daaraan, in ieder geval het geslacht.
Daarna volgt het naamsdeel dat de cultivar aangeeft. Dat naamsdeel schrijf je tussen enkele aanhalingstekens en met een beginhoofdletter.
Voorbeeld 1: Sedum spectabile ‘Brilliant’
Verklaring van de naamsdelen:
-Sedum = geslacht en dus geslachtsnaam
-spectabile = soort en dus soortnaam
-‘Brilliant’ = cultivarnaam
Voorbeeld 2: Appel ‘Jonathan’, Peer ‘Oxhart’, Peer ‘Wiliam’s Bon Crétien’
Hier is telkens het tweede deel de naam van de cultivar.
Voorbeeld 3: Cucurbita pepo ‘Connecticut Veld’, Cucurbita ‘Connecticut Field’ en courgette ‘Connecticut Field’.
Ze zijn alle drie goed en worden als synoniemen geaccepteerd.
Maar de aanduiding kalebas ‘Connecticut Field’ kan niet als synoniem hiervan worden gebruikt!
Want: vruchten van plantengroepen die niet horen bij het geslacht Cucurbita worden óók aangeduid met ‘kalebas’. Dus je zou verwarring krijgen met een andere cultivar die dezelfde specifieke benaming draagt.
Links
- ICN op website van International Association for Plant Taxonomy (IAPT, Engelstalig)
- ICNCP op website van International Society for Horticultural Science (ISHS, Engelstalig)
